कालो छ दिन
मन नि उस्तै भा'छ
कोराना त्रास।
मन नि उस्तै भा'छ
कोराना त्रास।
२. समाचार अनि सामाजिक सञ्जालबाट आत्तिको मन हर फोनमा झन आत्तिए पछि
दुख र त्रास
डरायो मेरो मन
म जस्तै सबै।
डरायो मेरो मन
म जस्तै सबै।
३. जन्म देखि नै सेल्फ क्वारेन्टाइनमा बसेकी प्रेमिकाको नाममा
लापत्ता छे ऊ
बसेकी छे होला काँ
कुर्दै मलाई।
बसेकी छे होला काँ
कुर्दै मलाई।
४. सेल्फ क्वारेन्टाइनबाट
भयको बाँस
एकै कोठा संसार
कोरोना त्रास।
एकै कोठा संसार
कोरोना त्रास।
५. सहर छोड्ने साथीसँगको फोन सम्पर्क पछि
भरि छ बस
भरिएको छ मन
यात्रा गाउँको।
भरिएको छ मन
यात्रा गाउँको।
६. काठमाडौंका रैथानेलाई कति गाली गर्छन् उनीहरू यहाँ बसुनजेल, तर हर समस्यामा काठमाडौं एक्लै रुन्छ। विगतको भुकम्प र हालको कोरोना सङ्कट यहीँ बोल्छ
यात्रा गाउको
गाउँको नै छ भर
हर त्रासमा।
गाउँको नै छ भर
हर त्रासमा।
७. आधुनिक मुनामदनको फोनको वार्ता। छुट्टाछुट्टै क्वारेन्टाइनमा बसे जस्तै
जहिल्यै उस्तै
टाढाको छ सम्बन्ध
बोल्दैछ दृश्य।
टाढाको छ सम्बन्ध
बोल्दैछ दृश्य।
८. प्रेमीकाले पनि छोडेर गई। ढुङ्गालाई नै रहेछ नि मन
रित्तियो घर
सिटि पनि रित्तियो
गई ऊ पनि।
सिटि पनि रित्तियो
गई ऊ पनि।
९. जीवनको अन्त सम्म साथीहरु सँगै हुन्छन्, बरु बाआमाले विचमा छोडेर जान्छन् भन्ने साथीहरू पनि यो त्रासमा छोडेर गए
लान्छु भनेन
गए आ-आफ्नै बाटो
गुन बिर्सिए।
गए आ-आफ्नै बाटो
गुन बिर्सिए।
८. यो संसारको रित नै यस्तै छ। हर कोहीले दोस्रो व्यक्तिलाई छोडेर जान्छ।
साहार दियौ
हर सपनालाई
छोडेर गए।
हर सपनालाई
छोडेर गए।
र अन्त्यमा
९. घर फर्कने साथीलाई विदाइ गर्दै
९. घर फर्कने साथीलाई विदाइ गर्दै
सहर पसोस्
तिम्रो गाउँ नपसोस्
कोरोना काल।
तिम्रो गाउँ नपसोस्
कोरोना काल।
No comments:
Post a Comment