ओठको भाषा

बन्द ओठहरुको पनि
मौन समर्थन हुन्छ
पक्ष अनि विपक्षलाई
खुल्ला ओठहरुले बोले जस्तै गरि।।

तपाई बोल्न नछोड्नुस् भन्छन्
दुवै पक्षहरुलाई मान्छेहरु।

बन्द ओठहरुको
मौनताको भाषा नै मीठो
यता पनि मिल्ने उता पनि मिल्ने
यताकाले आफ्नो भन्छ
उताकाले पनि आफ्नो भन्छ
त्यसैले त यसको व्यापार हुन्छ
खुल्ला ओठहरुले बोलेर गरे जस्तै गरि।।

व्यापार
वस्तुको मात्र होइन
बोलिको पनि हुन्छ
बोलेको मात्र होइन
मौन बसेको पनि
जसरी जमिन मौन हुन्छ
जमिनदारको बोलाबोलले काम हुन्छ।

बन्द ओठहरु
खुले भने आधी तुफान आउछ
बन्द ओठहरु सुतिरहे पनि
आधी तुफानले सताउछ
सायद परिणाम
आउदा ढिलो हुन्छ
ओठहरु सुतेको
ओठहरु उठेको।

ओठहरु
नवविवाहित जोडिहरु जस्तो हुँदै होइनन्
जो छुट्टिन गाह्रो मान्छन्
यिनीहरु हाडिमा घान हालेको मकै पनि होइनन्
जो निरन्तर पटपटइ रहन्छन
ओठहरु ढुङ्गा पनि होइनन्
भाव शुन्य रहने
ओठहरु नदि पनि होइन
सदै भावुक रहिरहने
ओठहरु चेतनाको बारुद हुन
चाप र ताप परेपछि
विष्फोट हुने।

तपाईंलाई ओठहरु खोल्न
अनि बन्द गर्न दुवै स्वतन्त्रता छ
तर प्रश्न यो हुन्छ कि
तपाई मरेर बाच्ने कि
बाचेर मर्ने?
बन्द ओठहरुले यहि भन्छन्
खुल्ला ओठहरुले पनि यहिँ भन्छ।

गजल

                                                                             गजल

                                                                                            

गोरि न गोरी भए पनि राम्री देख्छु लजाउदा तिमीलाई

लालुपाते फुल झै देख्छु रातो पहिरन लगाउदा तिमीलाई

म तिम्रो कृष्ण बन्छु, तिमीलाई मेरी राधा बनाउछु

यस्तै यस्तै के के सोच्छु छेउ मै बसाउदा तिमीलाई

मन दिई मुटु दिई माया साटासाट गरेपछि तिमीसँग

पाप सोच्छु कि धर्म सोच्छु दिलमा बसाउदा तिमीलाई

कति सोचि कति सम्झी सृष्टि गरे होलान तिम्रो

सृष्टि नै प्रेममा परे होलान कि बनाउदा तिमीलाई

इश्वर र म पनि लडौला कुनै दिन तिम्रो बाजीमा

इश्वरलाई पनि लडाइदिउला बाजि लगाउदा तिमीलाई ।।

गजल

                                                                             गजल

म मरेपछि कतै उल्लास कतै त्रास होला

चियोचर्चा होला कसैलाई मेरो उपस्थितिको आभास होला

म चाहन्छु मेरो लागि कसैको मन र आखा नबगोस्

मैले आज जति नै बोले पनि कसैको मन त पक्कै निरास होला

मैले चाहेको छु म सँगै मेरा सपनाले पनि पानी खाउन

म गए पछि त मेरा सपनाहरुको पनि कतै अनन्त बाँस होला

उर्जा सकिदैन भन्छन् वैज्ञानिकहरु, खै मेरो उर्जा के होला

सायद मेरा उर्जा पनि एकदिन त्यो निलो आकास होला

न सम्झिनु मलाई मेराहरु, मेरा स्मृति जलाइदिनु

यति गरे पछि त मेरो पनि यो लोकमा सम्पूर्ण नास होला।

दैव या दैत्य

                                                                         दैव या दैत्य

दैव! दैत्य

तैले देखाएको

वस्तु हो कि छाया

पाउन पनि सकिन

भुल्न पनि सकिन।

दैव!

राम्रो चिज देख्दा लोभ लाग्छ

त्यो तैंले बनाएको हो कि

दैत्यले हो?

दैव हो या दैत्य

आत्मबल भन्दा बढि डर देखाउने?

खै कसले चलाउछ सृष्टि

कसले बनायो पृथ्वी

बोल्न कसले सक्छ

उसैको जित हुन्छ

दैव या दैत्य?

मेरो उपलब्धि

एउटा मुसाफिरको जिन्दगी
के हुन्छ
बाच्न पाउ
बाचे जति हास्न पाउ
आज यो ठाउँ
भोलि अर्को ठाउँ देख्न पाउ
बस् यति हुनेछ
मेरो जिवनको उपलब्धि।

जन्मिदा रोएको थाहा पाइन्
मर्दा पनि रुने अवस्था नआओस्
कसैको माया नहोस्
कसैलाई माया नहोस्
कसैको चिन्ता नहोस्
कसैलाई चिन्ता नहोस्
कसैलाई बताउन केही नहोस्
कसैले केही सोध्न नरहोस्
मेरो अन्त्य
मैले बाचेको जस्तो होस्।

बाच्दा
नायक मेरो रोजाइ होइन
संसार मेरो खोजी होइन
कसैको सहारा नबनु म
कसैको सहारा नखोजु म
आफ्नो मनले खोजेको मिलोस्
आफ्नो ईच्छा नै मेरो धर्म बनोस्
यति चाहेर हुर्केको हो
यतिमै मेरो जीवन घुमोस्।

राम्रो केही नलागोस्
जसले मनलाई लोभि बनाउछ
नराम्रो केही नलागोस्
जसले पराइ बनाउछ
भेटिनेसँग चौतारी जसरी भेटियोस्
भेटियो, छुट्टियो सक्कियो
न माया रह्यो
न मोह रह्यो
मैले चाहेको जिन्दगी नै यति हो।

पढेको शिक्षाले कमाउ नभनोस्
कसैले दायित्वको भार नलागोस्
नाम नहोस्
बदनाम नहोस्
बरु मेरो गुमनाम होस्
मेरो जिन्दगीको लक्ष्य यति
यो जीवन
नकसैको भार होस्
नकसैको आधार होस्
म बाचुनजेल
मैले चाहे जस्तै बाच्ने
वातावरण यहाँ तयार होस्।